Τα αριστερά κόμματα απορρίπτουν το Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου

Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου σχετικά με το μελλοντικό Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο της ΕΕ (ΠΔΠ) για τα επόμενα επτά χρόνια, από το 2014 μέχρι το 2020, δεν είναι αποδεκτή. Ανοίγει το δρόμο για επτά χρόνια λιτότητας και οικονομικής ύφεσης στην Ευρώπη και αρνείται την έννοια της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης

Σε αντίθεση με τις επίσημες δηλώσεις, οι ευρωπαίοι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων προτείνουν περικοπές στους τομείς που αφορούν περισσότερο τις ζωές των Ευρωπαϊων πολιτών σε περιόδους κρίσης, όπως το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο. Επισημαίνουμε με λύπη ότι οι ευρωπαίοι αρχηγοί κρατών επέλεξαν να χτυπήσουν περισσότερο τους φτωχότερους πολίτες: ο προϋπολογισμός της επισιτιστικής βοήθειας, που ήταν περίπου 3,5 δισ. ευρώ για την περίοδο 2007-2013, θα μειωθεί δραστικά σε 2,5 δισ. ευρώ για τα έτη 2014-2020. Κι αυτό παρότι τώρα θα καλύπτει 28 και όχι 27 κράτη-μέλη. Η αλληλεγγύη θυσιάζεται και πάλι στο βωμό της δημοσιονομικής λιτότητας, ενώ ο αριθμός αυτών που ζούν κάτω από το όριο της φτώχειας στην ΕΕ αυξήθηκε από 18 σε 25 εκατομμύρια ευρώ μεταξύ του 2008 και 2012.

 

Πρόκειται για ένα αίσχος που τροφοδοτεί την αυξανόμενη απόρριψη της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τους λαούς της.

 

Οι βίαιες περικοπές που προβλέπονται στην πολιτική συνοχής και στις γεωργικές πολιτικές, κατά 8% και 16% αντίστοιχα, αποτελούν τις άμεσες συνέπεις της εγκατάλειψης της αλληλεγγύης στην ΕΕ και θα οδηγήσουν σε έλλειμμα 250 δισ. ευρώ ως το 2020. Βάζοντας στην άκρη αυτές τις πολιτικές, που αποτελούν τις κατ’ εξοχήν αναδιανεμητικές πολιτικές της ΕΕ, οι ευρωπαίοι ηγέτες λαμβάνουν την απόφαση να εγκαταλείψουν διά παντός το σχέδιο για μια Ένωση που θα βασίζεται στην αλληλεγγύη.

 

Είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι στην κατεύθυνση που έχουν πάρει οι ευρωπαϊκές πολιτικές εδώ και πολύ καιρό. Απορρίπτουμε τις γενικευμένες περικοπές του προϋπολογισμού που τιμωρούν όλους τους Ευρωπαίους πολίτες, αλλά κυρίως τους νέους, τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους αγρότες, τους ψαράδες, τους ερευνητές, τους ακαδημαϊκούς, τα περιβαλλοντικά έργα, τις περιφέρειες.

 

Η κρατική ενίσχυση για τη γεωργία, την αλιεία, τη βιομηχανία και σύντομα την τοπική αυτοδιοίκηση, ρυθμίζεται, και κατά το μεγαλύτερο μέρος απαγορεύεται, από τις συνθήκες που θεσπίζουν τους κανόνες της εσωτερικής αγοράς. Ο αναπροσανατολισμός προς μια γεωργία που σέβεται το περιβάλλον και υποστηρίζει το ρόλο των μικρών αγροτών ως προστατών του φυσικού χώρου απουσιάζει εντελώς. Η κοινή αγροτική πολιτική θα συνεχίσει να παίρνει τη μερίδα του λέοντος, όπως και όσοι ρυπαίνουν περισσότερο.

 

Χωρίς ευρωπαϊκά προγράμματα χρηματοδοτημένα σύμφωνα με τις ανάγκες και τα διακυβεύματα της περιόδου, όλα όσα αφορούν την καθημερινή ζωή των ευρωπαίων πολιτών θα πληγούν σοβαρά, αν δεν υπάρχει δυνατότητα να χορηγηθεί συμπληρωματική ενίσχυση από τους εθνικούς προϋπολογισμούς.

 

Καλούμε τώρα όλα τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να συνεχίσουν τις προσπάθειες που ξεκίνησαν για την απόρριψη της λιτότητας και την επιστροφή σε εθνοκεντρικές πολιτικές, όπως συμφώνησαν οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορούσε ποτέ και δεν μπορεί τώρα να περιοριστεί σε μια νεοφιλελεύθερη Ευρώπη με αποκλειστικό σκοπό το πρόγραμμα της ενιαίας αγοράς. Με αυτό το ρυθμό το όραμα για μια ενωμένη Ευρώπη είναι καταδικασμένο.

 

Δεν δεχόμαστε, όπως έχουμε ήδη διακυρήξει, οι αρμοδιότητες για οικονομικά και νοσμισματικά ζητήματα να μεταφέρονται συστηματικά στα χέρια των ευρωπαίων αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων, έτσι ώστε οι πολιτικές που της ανατίθενται να αποδυναμώνονται φορολογικά.

 

Υποστηρίζουμε με περηφάνεια την ενότητα και με συνεκτικό τρόπο ένα πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο για την ΕΕ, το οποίο δεν θα επεκτείνει τη λιτότητα που επιβάλλεται ήδη στα κράτη μέλη, καθώς γνωρίζουμε ότι δεν έχει κανένα θετικό αποτέλεσμα, ανεξάρτητα από το επίπεδο στο οποίο εφαρμόζεται.

 

Η ψηφοφορία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της ΕΕ για το ΠΔΠ των ετών 2014-2020 προχωράει όμως πέραν της οικονομικής και κοινωνικής διάστασης. Με έναν πιο διακριτικό αλλά εξίσου σοβαρό τρόπο αφορά επίσης την εμβάθυνση της δημοκρατίας στην Ευρώπη. Αν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σφραγίσει την απόφαση των ευρωπαίων αρχηγών, σημαίνει ότι παραιτείται από τη δική του εξουσία λήψης αποφάσεων.

 

Οι διατάξεις των Συνθηκών χορηγούν στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, το οποίο συγκεντρώνει τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο, το δικαίωμα να καθορίσει το συνολικό ποσό του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου και το συνολικό ποσό κάθε κατηγορίας (συνοχή, γεωργία κ.λπ.). Το Συμβούλιο στέλνει την πρότασή του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το οποίο μπορεί είτε να την αποδεχτεί είτε να την απορρίψει. Τα δύο θεσμικά όργανα διαπραγματεύονται με κάθε λεπτομέρεια το γενικό νομικό πλαίσιο, σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία, κατά την οποία είναι ισότιμα.

 

Ωστόσο, οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων κρατούν ομήρους τα λίγα υπάρχοντα νομικά εργαλεία της ευρωπαϊκής δημοκρατίας, καθορίζοντας το πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο του 2014-2020 λεπτομερώς. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο βρίσκεται έτσι μπροστά σε τετελεσμένα και μπορεί μόνο να τα αποδεχτεί ή να τα απορρίψει στο σύνολό τους. Η στάση αυτή των ευρωπαίων αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων υπερβαίνει κατά πολύ τις αρμοδιότητές τους και είναι απαράδεκτη.

 

Απορρίπτουμε κατηγορηματικά τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της ΕΕ για το Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο 2014-2020 όπως απορρίψαμε όλους τους μηχανισμούς λιτότητας από το Ευρωπαϊκό Εξάμηνο ως τα «δύο πακέτα» μέσω των «έξι πακέτων», τον ESM και τη Συνθήκη των Μερκοζί.

 

Χρειαζόμαστε μια άλλη Ευρώπη, που θα επανιδρυθεί ως πραγματική δημοκρατία. Μια Ευρώπη με αναδιανεμητικό προϋπολογισμό, χωρίς λιτότητα ως αντάλλαγμα γι’ αυτόν· μια Ευρώπη για όλους τους πολίτες της. Αυτή είναι η Ευρώπη για την οποία αγωνιζόμαστε.

 

Σας αφήνουμε με μια προειδοποίηση: Η συνεχιζόμενη πολιτική λιτότητας και ο αυταρχισμός των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων αντιστοιχούν σε κοινωνική παρακμή, παρακμή της κυριαρχίας και της δημοκρατίας.

 

Η αντίσταση των λαών είναι αναπόφευκτη και δεν θα έχει όρια.

 

Στρασβούργο, 12 Μαρτίου 2013.

 

Υπογράφουν οι:

Αλέξης Τσίπρας, Πρόεδρος του Σύριζα (Ελλάδα)

Καταρίνα Μάρτινς, Συμπρόεδρος του Αριστερού Μπλοκ (Πορτογαλία)

Ζοάο Σεμέντο, Συμπρόεδρος του Αριστερού Μπλοκ (Πορτογαλία)

Κάγιο-Λαρα, Ομοσπονδιακός συντονιστής της Ενωμένης Αριστεράς (Ισπανία)

 

Κάτια Κίπινγκ, Συμπρόεδρος της Αριστεράς (Die Linke – Γερμανία)

Μπερντ Ρίξινγκερ, Συμπρόεδρος της Αριστεράς (Die Linke – Γερμανία)

Πιερ Λορέν, Εθνικός Γραμματέας του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος (Γαλλία)

 

Μαρτίν Μπιγιάρντ, Συμπρόεδρος του Κόμματος της Αριστεράς (Γαλλία)

 

Ζαν-Λικ Μελανσόν, Συμπρόεδρος του Κόμματος της Αροιστεράς (Γαλλία)

Νίκος Χουντής, Ευρωβουλευτής, ομάδα GUE/NGL

 

Γιούργκεν Κλουτε, Ευρωβουλευτής, ομάδα GUE/NGL


Μαρίσα Ματίας, Ευρωβουλευτής, ομάδα
GUE/NGL

 

Άλντα Σόουζα, Ευρωβουλευτής, ομάδα GUE/NGL

 

Γιουνούς Ομαρτζί, Ευρωβουλευτής, ομάδα GUE/NGL


Μαρί-Κριστίν Βερζιά, Ευρωβουλευτής, ομάδα
GUE/NGL

 

Κορνίλια Ερνστ, Ευρωβουλευτής, ομάδα GUE/NGL

 

Πατρίκ Λε Ιαρίκ, Ευρωβουλευτής, ομάδα GUE/NGL


Τζάκι Χένιν, Ευρωβουλευτής, ομάδα
GUE/NGL

 

Γκαμπριέλ Τσίμερ, Ευρωβουλευτής, ομάδα GUE/NGL

 

Γκρέγκορ Γκίζι, Πρόεδρος της Αριστεράς (Die Linke) στο γερμανικό κοινοβούλιο

Μαρτίνα Μικελς, Μέλος της Επιτροπής Περιφερειών, μέλος του κοινοβουλίου της πόλης του Βερολίνου

Ντίτερ Ντεμ, πρόεδρος της Επιτροπής Ευρωπαϊκής Πολιτικής της Αριστεράς (Die Linke) στο γερμανικό κοινοβούλιο

Γουλφ Γκάλερτ, πρόεδρος της επιτροπής των προέδρων της Αριστεράς (Die Linke) στα εθνικά κοινοβούλια

 
Δημήτρης Παπαδημούλης, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ (Ελλάδα)

Φράνσις Βουρτζ, πρώην πρόεδρος της ευρωομάδας GUE/NGL