Οι θέσεις του, ο τρόπος που ασκεί την εξουσία και η φιλελεύθερη-λαϊκίστικη ατζέντα του απειλούν ευθέως τις δημοκρατικές αξίες της ισότητας, της ελευθερίας και της αδελφότητας.
Ο κίνδυνος να δούμε τη δεξιά του Σαρκοζί ή το Εθνικό Μέτωπο να αποσπούν την πλειοψηφία, ακόμα και τις δεκατρείς περιφέρειες της χώρας την επόμενη Κυριακή, είναι πραγματικός. Κάτι τέτοιο θα είναι καταστροφικό και θα έχει δραματικές συνέπειες για το λαό της χώρας και το πολιτικό του δυναμικό. Το Εθνικό Μέτωπο προσέλκυσε επιπλέον ψήφους προερχόμενες από όλους τους χώρους, ιδιαίτερα όμως ψήφους νέων ανθρώπων, μισθωτών και ελεύθερων επαγγελματιών (δηλαδή, ψήφους που, παραδοσιακά, προσήλκυε η δεξιά).
Η συνολική, και τώρα δομική, έλλειψη εμπιστοσύνης σε μια δημοκρατία η οποία διαρκώς επιδεινώνεται και προκαλεί θυμό, γιατί αθετεί τις δεσμεύσεις και τις συμβάσεις της πριν καλά-καλά τις κάνει, συνεχίζει να δυναμώνει. Οι διαδοχικές κυβερνήσεις των τελευταίων δέκα χρόνων εφάρμοσαν όλο και πιο αυστηρές πολιτικές λιτότητας, ενάντια στις επιθυμίες της πλειοψηφίας, και τις εφάρμοσαν όλο και πιο ωμά και βίαια, οδηγώντας τελικά τους ψηφοφόρους στην απόρριψη, την οποία τίποτα δεν μπορεί να ανακόψει.
Τους τελευταίους μήνες, η Σαρκοζική δεξιά και η κεντροδεξιά, μαζί με σοσιαλιστές ηγέτες, εξέφραζαν διαρκώς θέσεις που συνέβαλαν στην παγίωση του Εθνικού Μετώπου στην καρδιά της πολιτικής ζωής.
Καθιστώντας πρωταρχικό τους στόχο την ανακοπή της ανόδου του FN, προσπαθώντας να το αποκρούσουν προκειμένου να διατηρήσουν την επιρροή τους στις περιφέρειες, ήλπιζαν ότι θα κέρδιζαν τις ψήφους όσων επιθυμούν να εμποδίσουν το FN να αποκτήσει επιρροή στους κρατικούς θεσμούς. Χωρίς, όμως, να παρουσιάσουν δικές τους προτάσεις ή εναλλακτικές λύσεις.
Η άνοδος του FN –το οποίο παρουσιάστηκε ως αντισυστημική δύναμη- ενισχύθηκε ακόμη παραπάνω από αυτήν τη στρατηγική.
Πριν από μερικές εβδομάδες, η σκοτεινή προοπτική μιας αύξησης της επιρροής του FN έκανε το σοσιαλιστικό κόμμα να προτείνει συγχωνεύσεις ανάμεσα στις λίστες του και σε εκείνες του Σαρκοζί στο δεύτερο γύρο των εκλογών (ο Σαρκοζί απέρριψε την πρόταση)! Βρισκόμενο σε απόλυτο αδιέξοδο, τη νύχτα του πρώτου γύρου, το ΣΚ αποφάσισε να αποσυρθεί από το δεύτερο γύρο, ώστε οι «δημοκρατικές» ψήφοι να μη διαχυθούν σε πολλούς υποψηφίους και να προσμετρηθούν προς όφελος του επικεφαλής της λίστας (του υποψηφίου της δεξιάς, για παράδειγμα), με μοναδικό στόχο το μπλοκάρισμα του FN.
Το αποτέλεσμα θα είναι η νίκη της δεξιάς ή του FN. Αυτά τα δύο κόμματα θα διοικήσουν τις περιφέρειες που θα κερδίσουν χωρίς την παραμικρή αριστερή αντιπολίτευση, γιατί το εκλογικό σύστημα δεν επιτρέπει σε λίστες που στον πρώτο γύρο έλαβαν κάτω από 10% να συμμετέχουν στον δεύτερο. Οι λίστες με υποψήφιους του Μετώπου της Αριστεράς (FdG) έλαβαν 10% μόνο σε μια περίπτωση. Αυτό σημαίνει ότι χωρίς τις συμμαχίες με το ΣΚ και τους Πράσινους στο δεύτερο γύρο, δεν θα υπήρχε καμιά αριστερή υποψηφιότητα στον τελικό γύρο.
Είναι ένα σημείο καμπής για τη γαλλική αριστερά
Οι λίστες των δυνάμεων της αριστεράς, των οικολόγων και των κινημάτων είχαν άλλη προσέγγιση: τον αγώνα κατά της λιτότητας, υπέρ της αλληλεγγύης και της προόδου για όλη την ανθρωπότητα. Οι ψήφοι που έλαβαν δεν ήταν αρκετές, δεν πρόσφεραν πραγματική εναλλακτική λύση, ούτε κάλυψαν το κενό που άφησε το ΣΚ. Αποτελούν, όμως, παρακαταθήκη για τις μελλοντικές μάχες, ειδικά απέναντι στην ηράκλεια πρόκληση που συνιστά η νέα πολιτική πραγματικότητα στη Γαλλία. Την πρόκληση της ανασυγκρότησης της αριστεράς.
Μετάφραση: Καλλιόπη Αλεξοπούλου