Η Ελλάδα είπε το μεγάλο «ναι» στο σύμφωνο συμβίωσης

Μετά από μια πολύωρη συζήτηση, η ολομέλεια της Βουλής ψήφισε το σχετικό νομοσχέδιο καθιστώντας το επίσημο νόμο του κράτους.

«Ναι» επί της αρχής ψήφισαν ο ΣΥΡΙΖΑ, το Ποτάμι, η Δημοκρατική Συμπαράταξη και η Ένωση Κεντρώων, καθώς και 19 βουλευτές της ΝΔ. Καταψήφισαν 29 βουλευτές της ΝΔ, το ΚΚΕ, η Χρυσή Αυγή και οι ΑΝΕΛ εκτός από τρεις βουλευτές (Κουντουρά, Παπαχριστόπουλος και Ζουράρις) ενώ ο πρόεδρος του κόμματος Π.Καμμένος απείχε.

Οι απόντες από τη Νέα Δημοκρατία ήταν συνολικά 27, μεταξύ των οποίων οι Αντ.Σαμαράς, Κ.Καραμανλής και Β.Μεϊμαράκης.

Η εξέλιξη αυτή αποτελεί αναμφισβήτητα μια ιστορική στιγμή για τη χώρα, μιας και για πρώτη φορά στην Ελλάδα οι ομόφυλες σχέσεις αναγνωρίζονται συνταγματικά.

Εγίνε, επίσης, δεκτή η τροπολογία σχετικά με την κατάργηση του αναχρονιστικού άρθρου 347 του Ποινικού Κώδικα που τιμωρεί τη μεταξύ ανδρών «ασέλγεια παρά φύση».

Η βουλεύτρια Βασιλική Κατριβάνου μιλάει στο Antivirus για την ψήφιση του νομοσχεδίου

«Σήμερα ψηφίζεται το διευρυμένο σύμφωνο συμβίωσης για ομόφυλα και ετερόφυλα ζευγάρια. Όσο και αν αποτελεί κάτι το στοιχειώδες και αυτονόητο που έχει καθυστερήσει τόσο, συγχρόνως αποτελεί και μια τομή για τα δικαιώματα και την ισονομία στη χώρα μας. Είναι μια δικαίωση των αγώνων της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, μια νίκη της αγάπης ενάντια στην ομοφοβία και τον σκοταδισμό. Αισθάνθηκα πραγματικά συγκίνηση όταν μια φίλη μου λεσβία, ακτιβίστρια μου είπε πριν δυο μέρες «Είναι απίστευτο συναίσθημα, ξαφνικά, ενώ φυσικά το ξέρεις, νιώθεις ότι υπάρχεις, ότι είσαι ορατή, ότι αναγνωρίζεσαι. Αντιλαμβάνομαι αλλιώς τον εαυτό μου με το σύμφωνο – θετικά όχι μέσα από τα αρνητικά κοινωνικά στερεότυπα»

Το διευρυμένο σύμφωνο συμβίωσης αποτελεί σημαντικό βήμα. Ωστόσο, η σημασία του θα κριθεί και από τη συνέχεια: αν θα προχωρήσουμε δηλαδή γρήγορα στα επόμενα βήματα, όπως ο πολιτικός γάμος και η νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου για τα τρανς άτομα. Πρέπει να παλέψουμε γι’ αυτά, από αύριο…»

 

Οι Βασικοί Άξονες 

-Η προώθηση της ιδιωτικής αυτονομίας, δηλαδή του σεβασμού της ιδιωτικής βούλησης των μερών. Τα μέρη μπορούν να ρυθμίσουν τις περιουσιακές τους σχέσεις, σύμφωνα όμως με τις αρχές της ισότητας και της αλληλεγγύης, διατηρώντας σε μεγαλύτερο βαθμό την περιουσιακή τους αυτοτέλεια, εφόσον το επιθυμούν, ακόμη και σε κληρονομικά θέματα. Εάν ωστόσο δεν το επιλέξουν, έχουν πλήρη δικαιώματα, περιουσιακά και κληρονομικά.

– Η ανάγκη προστασίας των οικογενειακών σχέσεων και εμπέδωσης της αρχής της ισότητας στις διαπροσωπικές σχέσεις των μερών. Ο νέος νόμος αντιλαμβάνεται τα δύο μέρη ως ισότιμα, αλλά δεν παραβλέπει την κοινωνική πραγματικότητα που απαιτεί την προστατευτική παρέμβαση του νομοθέτη. Έτσι, ορισμένα κρίσιμα ζητήματα ρυθμίζονται με αναγκαστικού δικαίου διατάξεις. Για παράδειγμα, τα μέρη δεν μπορούν να παραιτηθούν από την αξίωση συμμετοχής στα αποκτήματα, έχουν δικαίωμα να διεκδικήσουν διατροφή μετά τη λύση του συμφώνου κ.λπ.

– Ο νέος νόμος επιδιώκει ισορροπία μεταξύ της ιδιωτικής αυτονομίας και της ανάγκης προστασίας των οικογενειακών σχέσεων, με βάση τις αρχές της ισότητας και της αλληλεγγύης. Πρόκειται μεν για μια σύμβαση, δημιουργούνται ωστόσο οικογενειακές σχέσεις μεταξύ αυτών που την συνάπτουν.

– Αναγνωρίζονται στα μέρη δικαιώματα τα οποία μέχρι σήμερα δεν είχαν, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η απόλαυση της οικογενειακής ζωής, αλλά και ο σεβασμός της αρχής της ίσης μεταχείρισης ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού.Όπως επισημαίνει και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, στην πλειονότητα των κρατών μελών του Συμβουλίου της Ευρώπης, τα άτομα που συνάπτουν σύμφωνο συμβίωσης αποκτούν καθεστώς παρόμοιο με αυτό των έγγαμων και πρόσβαση σε πλήθος δικαιωμάτων.

Σημειώνεται ότι η Ελλάδα είχε καταδικασθεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ), επειδή από το σύμφωνο συμβίωσης που ίσχυε ως τώρα είχαν αποκλειστεί τα ομόφυλα ζευγάρια και σύμφωνα με την απόφασή του δικαστηρίου της 7ης Νοεμβρίου 2013 ο αποκλεισμός αυτός συνιστά παραβίαση της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.

Οι οργανώσεις

Γιώργος Κουρόγιωργας, Colour Youth

«Σήμερα είναι ημέρα σταθμός για την LGBTQ Κοινότητα στην Ελλάδα. Μπορεί να άργησε πολύ, αλλά αποτελεί σε κάθε περίπτωση το πρώτο σημαντικό βήμα για την διεκδίκηση της ισότητας στη χώρα μας. Όπως και τα παιδιά, από τη στιγμή που καταφέραμε να στηριχθούμε στα πόδια μας και να κάνουμε το πρώτο βήμα, δεσμευόμαστε ότι δεν πρόκειται να σταματήσουμε εδώ, αλλά θα συνεχίσουμε να κάνουμε σταθερά βήματα. Ας γιορτάσουμε όλες και όλοι μαζί αυτή τη νίκη, αποτέλεσμα πολύχρονης και συστηματικής προσπάθειας. Ας αξιολογήσουμε, όμως, και τη μέχρι τώρα προσπάθεια και έχοντας ως βάση την εμπειρία που αποκτήσαμε, ας επανασχεδιάσουμε τους επόμενους στόχους. Το επόμενο βήμα; Μα φυσικά η νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου! Συγκεκριμένα αναμένουμε τη επαναλειτουργία της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής για την συγγραφή σχεδίου νόμου για τη θεσμική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου. Στοχεύουμε σε μια θεσμική αναγνώριση ταυτότητας φύλου χωρίς προϋποθέσεις και προσβάσιμη σε όλες τις ηλικίες…»

Στέλια Μπελιά, Οικογένειες Ουράνιο Τόξο 

Χωρίς να απαξιώνουμε την ψήφιση του νομοσχεδίου αφού λύνει βασικά προβλήματα για πολλούς και πολλές εμείς οι lgbtq+ γονείς έχουμε μείνει με μια πικρή γεύση στο στόμα… Μέχρι τελευταία στιγμή ελπίζαμε ότι ο υπουργός Δικαιοσύνης θα είναι δίκαιος με τα παιδιά μας και δεν θα συνεχίσει να τους στερεί τον έναν από τους δύο γονείς τους εντάσσοντας την τροπολογία που πρότεινε ο Συνήγορος του Πολίτη και κατέθεσε στην επιτροπή το Ποτάμι (και η Δημοκρατική Συμπαράταξη;) για τη γονική μέριμνα και την επιμέλεια. Η πρώτη δικαιολογία του Γεν. Γραμματέα –όπως την ακούσαμε στο κανάλι της Βουλής -για αυτήν την τόσο άτολμη στάση «δεν ήταν στην διαβούλευση και δεν τοποθετήθηκαν επ’ αυτού όσοι συμμετείχαν σε αυτήν» δεν μας πείθει καθώς η πρόταση του συνηγόρου –και η δική μας -έγινε στο πλαίσιο αυτής της διαβούλευσης. Η δεύτερη δικαιολογία του πως ότι έχει να κάνει με παιδιά απαιτεί προσεκτική μελέτη και όχι αποσπασματικές ρυθμίσεις – θέση και στάση με την οποία δεν διαφωνούμε- χωλαίνει μόνο σε ένα σημείο: από την πρώτη στιγμή που μας κάλεσαν να συζητήσουμε –σχεδόν οκτώ μήνες πριν- θέσαμε το ζήτημα της γονικής μέριμνας και το φωνάζουμε έτσι κι αλλιώς εδώ και χρόνια. Πόσο χρόνο λοιπόν χρειάζεται ακόμα το υπουργείο και η πολιτική ηγεσία να το σκεφτεί και να το μελετήσει;

Θάνος Βλαχογιάννης, ΟΛΚΕ

Σήμερα είναι μια ιστορική μέρα για την LGBTI κοινότητα στην Ελλάδα, μια ιστορική ημέρα για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Από σήμερα είμαστε ένα βήμα πιο κοντά στην πλήρη ισονομία. Είναι μια μέρα που μας δείχνει πως πολλά μπορούν να αλλάξουν σε αυτήν την χώρα, αρκεί να το πιστέψουμε και να το προσπαθήσουμε. Με το Σύμφωνο Συμβίωσης λύνονται πολλά προβλήματα που αντιμετώπιζαν ως τώρα τα ομόφυλα ζευγάρια, επίσης όμως τα θωρακίζει απέναντι στην κοινωνική αδικία και γαλουχεί σε βάθος χρόνου στο να τα καλωσορίσει εκείνο το κομμάτι της κοινωνίας που μέχρι τώρα τα απέρριπτε. Με την εμπειρία που αποκτήσαμε με την όλη διαδικασία για την ψήφιση του Συμφώνου Συμβίωσης πάμε δυνατά και πιο σίγουρα για τα επόμενα βήματα που είναι η νομική αναγνώριση της ταυτότητας και ο πολιτικός γάμος. Περιμένω από αύριο να δω στους δρόμους περισσότερα ομόφυλα ζευγάρια πιασμένα χέρι-χέρι, είμαι σίγουρος πως σήμερα ανακτήσανε ένα μεγάλο μέρος της χαμένης τους αυτοπεποίθησης.