Η ανάλυση της θέσης που παραχωρείται στην επαγγελματική κατάρτιση των γυναικών στο ιστορικό πλαίσιο της Φινλανδίας, της Ισπανίας και της Τσεχίας, κατέδειξε τη στενή σχέση που συνδέει τη θέση των γυναικών με τον ρόλο του κράτους, των κανόνων εξουσίας και των νόμων του.
Η μελέτη της σχέσης που υπάρχει ανάμεσα στην έρευνα και τις επιστήμες, επισημαίνει την επιμονή και τη δυσκολία των γυναικών να έχουν πρόσβαση σε υψηλές επαγγελματικές θέσεις. Οι περικοπές, ειδικά στη Λευκορωσία, όπου δεν υπάρχει πια ελεύθερη πρόσβαση των γυναικών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, συνιστούν ένα συμπληρωματικό εμπόδιο για τις λαϊκές τάξεις και τις γυναίκες.
Ο τρόπος που προσεγγίζεται παιδαγωγικά το φύλο στα σχολεία, αποτέλεσε ευκαιρία για την απόκτηση εμπειριών. Οι μαρτυρίες για σχετικούς ελέγχους που έγιναν στη Γαλλία και την Ιταλία κατέδειξαν τη δυσκολία που υπάρχει για να αλλάξει η κατάσταση.
Οι συστάσεις που κάνουν τα υπουργεία, αλλά και το εξειδικευμένο προσωπικό μέσα από την εργογραφία, προς τα σχολεία, να μην προτρέπουν τους μαθητές/τριές τους σε κριτική του φύλου και να μη χρησιμοποιούν τη διδακτική προσέγγιση, συναντούν αντιστάσεις από πολιτικούς και εκκλησιαστικούς χώρους που καταφέρνουν να θεωρούν την εκπαίδευση του φύλου προπαγάνδα απολυταρχισμού.
Στις παρεμβάσεις που έκαναν διάφοροι ομιλητές και οι γυναίκες που ήταν παρούσες, τονίστηκε ότι η ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών, παρά τις κατακτήσεις του περασμένου αιώνα, δεν είναι ακόμη εφικτή. Η πατριαρχία έχει αλλάξει μορφή, αλλά είναι ακόμη παρούσα και δυναμώνει μέσα στην κρίση. Οι θρησκείες εντείνουν αυτά τα φαινόμενα, ενώ τα στερεότυπα είναι ακόμη ριζωμένα στην κοινωνία.
Αυτό που καθορίζει την επαγγελματική κατάρτιση της νεολαίας και το είδος της έρευνας είναι η παγκοσμιοποίηση.
Η καθοδήγηση των σχολείων γίνεται όλο και πιο έντονη και υπακούει στη ζήτηση της αγοράς. Είναι απαραίτητο να πάμε από τη θεωρία των δυνατοτήτων ανταγωνιστικότητας στην κατάρτιση για τη ζωή και την ιδιότητα του πολίτη, για έναν εποικοδομητικό διάλογο που θα χαρακτηρίζεται από σεβασμό, μεταξύ γυναικών και ανδρών κάθε κουλτούρας και κάθε εθνικότητας.
Η εκπαίδευση πρέπει να είναι ελεύθερη σε όλη τη διάρκεια του σχολείου, από τον παιδικό σταθμό μέχρι την ενηλικίωση. Οι γυναίκες πρέπει να μπορούν να έχουν πρόσβαση, ανάλογα με τις επιθυμίες και τα ενδιαφέροντά τους, σε ότι είδους επαγγελματική κατάρτιση θέλουν και, γι’ αυτό, είναι απαραίτητη μια ριζική αλλαγή της κοινωνίας.
Η αλλαγή αυτή είναι απαραίτητη σε όλη τη Δυτική και Ανατολική Ευρώπη.
Είναι επίσης απαραίτητο να μετασχηματίσουμε τον κόσμο της εργασίας μειώνοντας τον εβδομαδιαίο χρόνο εργασίας (στις 30-35 ώρες) χωρίς αλλαγές στους μισθούς. Αυτό θα μπορούσε να μειώσει την ανεργία και την επισφάλεια που δημιουργεί η πολιτική της ΕΕ.
Η κατανόηση των διαφόρων εμπειριών στις ευρωπαϊκές χώρες, η σύγκριση των απόψεων και των προτάσεων, επέτρεψαν την εύρεση κοινών σημείων για τις γυναίκες στο πεδίο της εκπαίδευσης και της επαγγελματικής κατάρτισης. Τα σημεία αυτά αποτελούν συνθήκες που επηρεάζουν την κοινωνική, την πολιτική ζωή και τον κόσμο της εργασίας.
Είναι απαραίτητο να δημιουργήσουμε μια κριτική εναλλακτική πρόταση.
Βρείτε την ηλεκτρονική έκδοση «Η εκπαίδευση μέσα από τα μάτια των γυναικών» (pdf, 29 MB), που δημοσιεύθηκε τον Μάιο του 2016, δεξιά.
For the conference programme click here.
Μετάφραση: Καλλιόπη Αλεξοπούλου