Η συνδιάσκεψη στην Πράγα παρείχε τη δυνατότητα μιας διεπιστημονικής αντιμετώπισης πάνω στην κατάσταση και τη διαμόρφωση των γυναικών στα εκπαιδευτικά συστήματα της Ευρώπης: μια ανάλυση από ταξική και έμφυλη σκοπιά. Πραγματοποιήθηκε στις 14 και 15 Μαρτίου και συγκεντρώθηκαν πενήντα άτομα από έντεκα χώρες της Ευρώπης.
Η ανάλυση του χώρου που δίνεται στη διαμόρφωση των γυναικών στο ιστορικό φινλανδικό, ισπανικό και Ττσέχικο πλαίσιο κατέδειξε τη στενή σχέση μεταξύ των συνθηκών για τις γυναίκες και του ρόλου του Κράτους, της εξουσίας του και των νόμων του.
Ο συνδυασμός έρευνας και επιστήμης υπογράμμισε την δυσκολία για τις γυναίκες να έχουν πρόσβαση σε υψηλές επαγγελματικές βαθμίδες. Οι μειώσεις προϋπολογισμών, συγκεκριμένα στη Λευκορωσία, όπου δεν υπάρχει πια δωρεάν πρόσβαση στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση, φέρνουν ένα επιπλέον εμπόδιο για τις λαϊκές τάξεις και τις γυναίκες.
Η παιδαγωγική προσέγγιση πάνω στην εκπαίδευση βάσει του φύλου στα σχολεία αποτέλεσε την ευκαιρία για γνωρίσουμε πρακτικές εμπειρίες. Μαρτυρίες δοκιμών που πραγματοποιούνται στην Γαλλία και την Ιταλία κατέδειξαν τη δυσκολία να αλλαχτούν αυτά τα πράγματα. Οι ενδείξεις από υπουργεία κι επίσης το έργο που έχει παραχθεί από ειδικευμένο προσωπικό ενάντια στα σχολεία που συνιστούν προβληματισμό και παράγουν μια παιδαγωγική διδακτική βάσει του φύλου συναντούν πολιτικούς και θρησκευτικούς αντιπάλους που κατάφεραν να θεωρείται η εκπαίδευση του φύλο ως ολοκληρωτική προπαγάνδα.
Παρεμβάσεις από ομιλητές και γυναίκες που παρέστησαν υπογράμμισαν ότι η ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών παρά τις κατακτήσεις του τελευταίου αιώνα, δεν έχει γίνει ακόμη πραγματικότητα. Η πατριαρχία άλλαξε το πρόσωπο της αλλά είναι ακόμη παρούσα και δυναμώνει μέσα στην κρίση. Οι θρησκείες ενισχύουν αυτά τα φαινόμενα και τα στερεότυπα συνεχίζουν να είναι αγκυλωμένα στην κοινωνία.
Η παγκοσμιοποίηση καθορίζει την διαμόρφωση των νέων και το είδος της έρευνας.
Η διοίκηση των σχολείων γίνεται όλο και περισσότερο παρούσα και υπακούει στις απαιτήσεις των αγορών. Είναι αναγκαίο να προχωρήσουμε από την θεωρία της ικανότητας για ανταγωνιστικότητα σε διαμόρφωση για τη ζωή και την ιδιότητα του πολίτη, για έναν εποικοδομητικό και με σεβασμό διάλογο μεταξύ γυναικών και ανδρών, όλων των πολιτισμών και των εθνικοτήτων.
Η εκπαίδευση πρέπει να είναι δωρεάν καθόλη τη διάρκεια της διαμόρφωσης από το νηπιαγωγείο μέχρι την ενηλικίωση. Οι γυναίκες πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να ενταχθούν, σύμφωνα με τις επιθυμίες και τα ενδιαφέροντά τους, σε όλες τις διαμορφώσεις που επιθυμούν και, γι’αυτό, μια ριζική αλλαγή σκέψης της κοινωνίας είναι απαραίτητη.
Αυτή η αλλαγή είναι απαραίτητη σε όλη τη Δυτική και Ανατολική Ευρώπη.
Είναι επίσης αναγκαία η μεταρρύθμιση του εργασιακού χώρου μειώνοντας τον εβδομαδιαίο εργασιακό χρόνο (30-35 ώρες) χωρίς αλλαγή εισοδήματος: αυτό θα μπορούσε να μειώσει την ανεργία και την επισφάλεια που προκαλούνται από την πολιτική της ΕΕ.
Η κατανόηση εμπειριών από διαφορετικές Ευρωπαϊκές χώρες, συγκρίνοντας απόψεις και προτάσεις επέτρεψε την εύρεση κοινών σημείων για τις γυναίκες στην εκπαίδευση και στον τομέα της διαμόρφωσης. Πρόκειται για συνθήκες οι οποίες έχουν επιπτώσεις στην κοινωνική, την πολική ζωή και στον εργασιακό χώρο.
Το να οικοδομήσουμε μια κριτική εναλλακτική είναι απαραίτητο!