Του Μάικ Χένινγκ, Ίδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ
Το γερμανικό αυτό λογοπαίγνιο μεταφράζεται ως «αναδιανομή του πλούτου με δίκαιο τρόπο». Το τμήμα νεολαίας της γερμανικής ένωσης συνδικάτων, η Attac Γερμανίας και περίπου 20 ακόμη μέλη κάλεσαν σε μια ημέρα δράσης σε εθνικό επίπεδο στις 29 Σεπτέμβριου του 2012. Οι κυριότερες διαδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν στο Βερολίνο, το Μπόχουμ, τη Φρανκφούρτη, την Κολωνία και το Αμβούργο. Σε άλλες 50 πόλεις πραγματοποιήθηκαν εκδηλώσεις, συναντήσεις ή διαμαρτυρίες. Συνολικά, περίπου 40.000 άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους διεκδικώντας περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη, εναντιώθηκαν στις περικοπές των κοινωνικών υπηρεσιών και τον διαρκή πλουτισμό λίγων προνομιούχων σε βάρος του κοινωνικού συνόλου. Στο Αμβούργο, ο ηγέτης της ελληνικής αντιπολίτευσης και επικεφαλής της αριστερής συμμαχίας του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, μίλησε στους συγκεντρωμένους. Μια σειρά από δράσεις επισήμαναν την αυξανόμενη κοινωνική αδικία που υπάρχει στη Γερμανία, αλλά και τις αδικίες που προέρχονται από την πολιτική που επιβάλει η Γερμανία.
Τις μέρες που προηγήθηκαν, ο αριθμός των υποστηρικτών αυξανόταν σταθερά. Ακόμη και κυβερνώντα κόμματα του παρελθόντος, υπεύθυνα για τις κοινωνικές περικοπές και τη διαίρεση της κοινωνίας σε φτωχούς και προνομιούχους, εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους προς τους διαδηλωτές. Το αν αυτό θα καταλήξει σε αλλαγή της πολιτικής τους πορείας, μένει να αποδειχθεί.
Πρέπει να σημειώσουμε ότι σε σύγκριση με τα εκατομμύρια των ανθρώπων που διαδήλωσαν στην Πορτογαλία κατά της λιτότητας και των περικοπών, ο αριθμός των συμμετεχόντων στη γερμανική ημέρα δράσης ήταν μικρός. Ωστόσο, η ανταπόκριση των ΜΜΕ ήταν αξιοσημείωτη, κάτι που συνιστά επιτυχία σε μια χώρα όπου έχει εγκαταλειφτεί η κριτική κάλυψη των γεγονότων από τα ΜΜΕ, ειδικά στις περιπτώσεις που αμφισβητείται η κυρίαρχη πολιτική λογική. Οι σκληρές περικοπές στο Νότο της Ευρώπης εξακολουθούν να περιμένουν στη γωνία και τους Γερμανούς. Από την άλλη πλευρά, η εξαθλίωση στη Γερμανία επιμένει εδώ και χρόνια. Προωθείται ύπουλα και μυστικά από τα κυνικά μέσα ενημέρωσης ως «μονόδρομος» – αγαπημένη λέξη της Καγκελαρίου. Σήμερα, μόνο μια συρρικνούμενη πλειοψηφία μπορεί να συνεχίσει ανταποκρίνεται στο παλιό αίτημα «να σφίξει το ζωνάρι». Ακόμη και η πρόσφατη ομοσπονδιακή έκθεση για τη φτώχεια προσδιορίζει τη διογκούμενη συσσώρευση κεφαλαίου στα χέρια μιας χούφτας παικτών και κερδοσκόπων, ως εντεινόμενο πρόβλημα και ζητεί την αντιστροφή της πορείας. Σχεδόν τα δύο τρίτα του συνόλου του πλούτου κατέχονται από λιγότερο του 10% του πληθυσμού στη Γερμανία. Το πλουσιότερο ποσοστό των Γερμανών κατέχει περισσότερα από το συνολικό χρέος της Ομοσπονδίας, των ομοσπονδιακών περιοχών και των δήμων, ενώ συνολικά – λόγω της μη κατοχύρωσης κατώτατων μισθών – πολλοί άνθρωποι που εργάζονται αναζητούν και μια κακοπληρωμένη δεύτερη ή τρίτη δουλειά ώστε να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες τους.
Η φτώχεια των ηλικιωμένων βρίσκεται πλέον στην ημερήσια διάταξη. Εκατομμύρια ηλικιωμένων στη Γερμανία δεν καταφέρνουν να ζήσουν με τη σύνταξή τους. Ωστόσο, αισθάνονται ντροπή να εμφανιστούν στο γραφείο κοινωνικών υπηρεσιών και προτιμούν το λιγότερο ταπεινωτικό τρόπο ενίσχυσης του εισοδήματός τους, μέσω της περισυλλογής άδειων μπουκαλιών που βρίσκονται σε δημόσιους χώρους. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 6 ετών, ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν στη φτώχεια έχει αυξηθεί εντυπωσιακά από 3 σε περίπου 13 εκατομμύρια!
Το Ίδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ έχει συμβάλει στις δραστηριότητες σε διάφορες πόλεις, όπως η Στουτγάρδη ή το Βισμπάντεν με διαλέξεις, σεμινάρια και συζητήσεις. Συμμετείχαμε στη διαδήλωση του Βερολίνου και την τελετή λήξης της με δικό μας περίπτερο. Με αυτή την αφορμή διαθέσαμε τα βιβλία, τα φυλλάδια και τις πληροφορίες μας σχετικά με την ευρωπαϊκή κρίση και την κοινωνική δικαιοσύνη σε μεγάλο αριθμό ενδιαφερομένων και επισκεπτών.