Το φεστιβάλ του Ευρωπαϊκού Εργατικού Κόμματος της Ενωμένης Αριστεράς 2006 πραγματοποιήθηκε στο Χοράνι (25 χιλιόμετρα βόρεια της Βουδαπέστης, στις όχθες του Δούναβη) στο Regatta Leisure Centre. Στο φεστιβάλ προσκλήθηκαν και παραβρέθηκαν και άλλα κόμματα της ουγγρικής Αριστεράς (Ουγγρικό Σοσιαλιστικό Κόμμα, 4Κ! ΡΜ), καθώς και προοδευτικά συνδικάτα και ΜΚΟ.
Οι διοργανωτές συμφώνησαν ότι, προκειμένου να επιλυθούν τα διογκούμενα κοινωνικά προβλήματα, είναι απαραίτητο να συσπειρωθούν όλα τα κόμματα της διασπασμένης ουγγρικής Αριστεράς και να σχεδιάσουν μια κοινή ατζέντα για το μέλλον.
Το τρίτο ετήσιο Αριστερό Φεστιβάλ από την αλλαγή του καθεστώτος στην Ουγγαρία είχε ως στόχο την αναβίωση του πολιτικού, του πολιτιστικού και του γενικότερου κλίματος που είχε δημιουργήσει το προπολεμικό κίνημα των Ούγγρων εργατών, Godi Feszek.
Την πρώτη μέρα του πλούσιου, πολιτικά και πολιτιστικά, προγράμματος του Φεστιβάλ της Αριστερής Νησίδας, η Maite Mola, Αντιπρόεδρος του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, και ο ιστορικός Ivan Harsanyi μίλησαν για την κατάσταση στην Ευρώπη και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει ολόκληρη η ευρωπαϊκή ήπειρος. Στις ομιλίες συμμετείχαν και διπλωματικές αντιπροσωπείες, όπως ο πρέσβης της Κούβας και ένας διπλωμάτης από τη Βενεζουέλα.
Εξίσου σημαντική και ενδιαφέρουσα από πολιτική σκοπιά ήταν μια συζήτηση ανάμεσα στον Jozsef Tobias, Πρόεδρο του Σοσιαλιστικού Κόμματος και τον Attila Vajnai, επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Εργατικού Κόμματος της Ενωμένης Αριστεράς 2006, για τη σημασία της Αριστεράς σήμερα και για το τι ψηφίζουν οι αριστεροί ψηφοφόροι. Οι δύο ομιλητές συμφώνησαν για την ανάγκη δημιουργίας μιας ισχυρής Αριστεράς και συνεργασίας στο μέλλον.
Οι εγχώριες ΜΚΟ έθιξαν διάφορα θέματα, όπως: ο αριστερός φεμινισμός, περιβαλλοντικά ζητήματα (πυρηνικό εργοστάσιο Paks2, Γενετικά Τροποποιημένοι Οργανισμοί), οι συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου (ειδικά η TTIP), η νομιμοποίηση της μαριχουάνας, ένα δημόσιο δημοκρατικό τραπεζικό σύστημα και οι δυνατότητες καθιέρωσης της άμεσης δημοκρατίας και ενός βασικού εισοδήματος χωρίς προϋποθέσεις για όλους.
Για τη μη βιωσιμότητα του ισχύοντος συστήματος μίλησαν, από οικονομική και κοινωνική σκοπιά, οι: Annamaria Artner, Karoly Lorant και Andras Nagy, με παρουσιάσεις υψηλού επιπέδου.
Οι ισπανοί και πολωνοί καλεσμένοι παρουσίασαν την οικονομική, πολιτική και κοινωνική κατάσταση στις χώρες τους υπογραμμίζοντας τις ευθύνες που θα έχει η Αριστερά στο εγγύς μέλλον σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Συντονιστής ήταν ο Gyorgy Droppa.
Οι ομιλητές: Szabolcs Beothy–Feher, μέλος του ηγετικού συμβουλίου του συνδικάτου Συμμαχία Νεολαίας, Ferenc Norbert, μέλος της Νεολαίας της Ουγγρικής Ομοσπονδίας Εργαζομένων, Imre Komjathy, Αντιπρόεδρος του Συνδικάτου δημοσίων υπαλλήλων και Janos Vadasz, πρώην πρόεδρος του Συνδικάτου δημοσίων υπαλλήλων, παρουσίασαν την εμπειρία των εθνικών συνδικάτων και των κοινωνικών οργανώσεων τα τελευταία 25 χρόνια, καθώς και τα διλήμματα που προέκυψαν από τη συνεργασία τους με τα πολιτικά κόμματα. Τη συζήτηση συντόνισε ο Istvanne Szollosi, πρώην πρόεδρος του Συνδικάτου Εκπαιδευτικών.
Την τελευταία ημέρα του φεστιβάλ, σε συνεργασία με επώνυμους επιστήμονες, ιστορικούς και φορείς της κοινωνίας των πολιτών, συζητήθηκαν τα ζητήματα της φτώχειας, των Ρομά, της προέλασης του φασισμού, της διόγκωσης του αριθμού των προσφύγων. Επιπλέον, έγινε απολογισμός των 25 χρόνων από την αλλαγή του συστήματος. Το σημαντικότερο πράγμα που μας δίδαξε αυτή η συνεδρία ήταν ότι αυταρχικά, διδακτορικού τύπου καθεστώτα δεν απαντώνται μόνο στην Ανατολική Ευρώπη. Ο φασισμός επελαύνει και στη Δύση (Βέλγιο και Γαλλία) με το προσωπείο του σωβινισμού. Ο νεοφασισμός είναι προϊόν του υπάρχοντος συστήματος και χρηματοδοτείται από δομές εξουσίας του δυτικού κεφαλαίου που είναι ενσωματωμένες στο κράτος. Ούτε η χώρα μας εξαιρείται από αυτό. Δεν υπάρχει σαφής διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στο δεξιό Fidesz και το ακροδεξιό Jobbik.
Στο πολιτιστικό πρόγραμμα του φεστιβάλ σημειώνουμε τις συζητήσεις με τους Gyorgy Moldova, συγγραφέα, και Ferenc Baranyi, ποιητή, την τηλεφωνική συνομιλία με τον Emil Keres, καλλιτέχνη (σε ζωντανή μετάδοση), τις υψηλές ποιητικές και τραγουδιστικές ερμηνείες καλλιτεχνών όπως οι: Robert Garai, Laszlo Kovesdi, Balasz Galko και Szilva, ακορντεονίστρια, και την μουσική παράσταση με τίτλο «Αλλαγή συστήματος» από το διάσημο ροκ συγκρότημα Mouksa.
Τα κύρια αιτήματα που διατυπώθηκαν τις τρεις ημέρες του φεστιβάλ ήταν:
1. Για τους πρόσφυγες:
Α) Η ανθρώπινη μεταχείριση των προσφύγων είναι καθήκον του κράτους
Β) Φτάνει πια με τις διαδόσεις! Απαιτούμε αυθεντική δημόσια πληροφόρηση!
Γ) Η κυβέρνηση της Ουγγαρίας πρέπει να εξεγερθεί για την ειρήνη και να απέχει από πολέμους. Απαιτούμε από την Ουγγαρία να αποσυρθεί άμεσα από το έδαφος της πρώην Γιουγκοσλαβίας, του Αφγανιστάν και του Ιράκ.
Δ) Η ουγγρική κυβέρνηση πρέπει να αντιταχθεί στην πώληση όπλων στις παραπάνω περιοχές και να αναλάβει ανοιχτά δράση ενάντια σε κάθε είδους παραστρατιωτικές οργανώσεις.
Οι ουγγρική κοινωνία αιμορραγεί από την υπερβολική φορολογία, τον αριθμό των φτωχών, τη διαρκή επιδείνωση της δημόσιας υγείας, τη διαφθορά, τις επιβαρύνσεις του εκπαιδευτικού συστήματος, την απουσία δικτύου κοινωνικής προστασίας, το σύστημα οριζόντιας φορολογίας, την υψηλή ανεργία και τον ΦΠΑ του 27%, τους χαμηλούς μισθούς και την εκμετάλλευση των εργαζομένων, τις μαφιόζικες μεθόδους του ουγγρικού κράτους. Οι πρόσφυγες που φτάνουν στην Ουγγαρία και άλλες ευρωπαϊκές περιοχές είναι θύματα του πολέμου, της απερήμωσης, της βίας και της επιθετικής διακυβέρνησης.
2. Για τα κοινωνικά ζητήματα
Απαιτούμε από την κυβέρνηση να συμμορφωθεί με τις αρχές του Κοινωνικού Χάρτη της ΕΕ και τους όρους των συμβάσεων του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας τα οποία έχει υπογράψει η Ουγγαρία!
Α) Απαιτείται ένα άμεσο πρόγραμμα διαχείρισης της κοινωνικής κρίσης. Είναι απαραίτητη η καθιέρωση κοινωνικού τιμολογίου στις δημόσιες υπηρεσίες και το τραπεζικό σύστημα.
Β) Ζητούμε να καθιερωθεί ένα προοδευτικό πολλαπλό φορολογικό σύστημα που θα έχει ως στόχο την αύξηση των φορολογικών συντελεστών για τους πλούσιους και τη σταδιακή κατάργηση των φορολογικών προνομίων των μεγάλων επιχειρήσεων.
Γ) Οι διαθέσιμοι πόροι πρέπει να διατεθούν στη δημόσια εκπαίδευση, την υγεία, την αγροτική παραγωγή και την ανάπτυξη της πράσινης βιομηχανίας.
Δ) Είναι ανάγκη να αποτραπεί η ιδιωτικοποίηση των δημόσιων αγαθών που προωθείται από τη Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ (ΤΤΙΡ).
Ε) Πρέπει να επανιδρύσουμε τη δημοκρατία. Να υπερασπιστούμε τα στοιχειώδη δημοκρατικά και τα θεμελιώδη κοινωνικά δικαιώματα. Είναι ο μοναδικός τρόπος για να αντισταθούμε στην απειλή του νεοφασισμού.
Δημοκρατική αντιπολίτευση, αριστερή συνεργασία!
Βουδαπέστη, 1 Σεπτεμβρίου 2015