Μετά από πέντε μήνες διαπραγματεύσεων σε κλίμα αυταρχισμού και υπεροψίας, δεκαοχτώ αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων του Γιούρογκρουπ υπό την ηγεσία του υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας, ανάγκασαν τη δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση της Ελλάδας να υπογράψει μια συμφωνία η οποία αντιτίθεται στο εκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ και αψηφά τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου.
Ο Αλέξης Τσίπρας αποδέχθηκε αυτήν τη «συμφωνία» υπό την απειλή του οικονομικού στραγγαλισμού, της οικονομικής κατάρρευσης και της ανθρωπιστικής καταστροφής. Η συμφωνία της 13ης Ιουλίου είναι το προϊόν ενός απαράδεκτου εκβιασμού. Είναι απολύτως προφανές, όχι μόνο ότι η νεοφιλελεύθερη ηγεμονία επιδεινώνει την κρίση των λαών, αλλά και ότι οδηγεί όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση στην οικονομική, κοινωνική και πολιτική καταστροφή. Ποτέ πριν η ΕΕ δεν έλαβε ανάλογη απόφαση που να υποτιμά τόσο δραματικά το σχέδιο της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Για την απόφαση αυτή δεν ευθύνεται η Ελληνική κυβέρνηση αλλά οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η εφαρμογή των καταναγκαστικών μέτρων της συμφωνίας θα εξεγείρει μεγάλα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας. Ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας την αποκάλεσε κακή και δήλωσε αποφασισμένος να συνεχίσει να υπερασπίζεται τον ελληνικό λαό. Παραμένουμε αλληλέγγυοι με τα ελληνικά κινήματα που αντιστέκονται και αγωνίζονται για τη βελτίωση των συνθηκών ζωής του πληθυσμού. Ταυτόχρονα, προσπαθούμε να μεταφέρουμε τον αγώνα κατά της λιτότητας σε όλη την Ευρώπη.
Η πολιτική που ασκείται από τους ηγέτες της ΕΕ έχει καταφανώς αποτύχει και θα συνεχίσει να αποτυγχάνει και να διαβρώνει τη δημοκρατία. Ωστόσο, η ταπείνωση του ΣΥΡΙΖΑ και η τιμωρία του ελληνικού λαού έχει στόχο να καταδείξει σε όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς την υποτιθέμενη ματαιότητα του αγώνα για δημοκρατία, ενάντια στη νεοφιλελεύθερη λιτότητα. Δεν είναι μόνο ο Τσίπρας και οι Έλληνες που οφείλουν να τιμωρηθούν και να καταστούν ανίσχυροι, αλλά όλοι εμείς!
Την ευθύνη της ευρωπαϊκής κρίσης φέρουν όλες οι κυβερνήσεις και οι πολιτικές δυνάμεις που υιοθέτησαν το νεοφιλελεύθερο μοντέλο στην ΕΕ και τα κράτη-μέλη της. Η απόπειρα των ισχυρών γερμανικών ελίτ να ηγεμονεύουν στην Ευρώπη είναι καταδικασμένη σε αποτυχία. Όμως, απειλεί και θέτει σε κίνδυνο την ίδια την ιδέα της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Η ΕΕ του σήμερα είναι πολιτικά εκτός τροχιάς.
Αυτή δεν μπορεί ποτέ να είναι η δική μας Ευρώπη. Αυτό που χρειάζεται η Ευρώπη είναι ένα Σχέδιο Β.
Την εβδομάδα πριν από το δημοψήφισμα, την εβδομάδα του ΟΧΙ, διακόσιες χιλιάδες άνθρωποι σε εκατόν πενήντα πόλεις σε ολόκληρη την Ευρώπη διαδήλωσαν την αλληλεγγύη τους στον αγώνα κατά της πολιτικής της λιτότητας. Η Συνομοσπονδία Ευρωπαϊκών Συνδικάτων όρθωσε τη φωνή της και απαίτησε, μαζί με ορισμένες από τις μεγαλύτερες εθνικές εργατικές ομοσπονδίες, από τις πολιτικές ηγεσίες της Ευρώπης να σεβαστούν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Ορισμένοι από τους σημαντικότερους οικονομολόγους στον κόσμο, μαζί με πολλούς ευρωπαίους διανοητές, καλούν τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και την ΕΕ να αλλάξουν την πολιτική τους. Εκατοντάδες χιλιάδες ευρωπαίων πολιτών εξέφρασαν τη στήριξή τους στον ελληνικό λαό. Όλα αυτά αποτελούν νέα στοιχεία που είναι και θετικά και σημαντικά. Όμως, μέχρι στιγμής στάθηκε αδύνατο να υιοθετηθούν οι αλλαγές που είναι άκρως αναγκαίες.
Απαιτείται να αναληφθεί πανευρωπαϊκή δράση που να είναι πιο δυναμική.
Αιτία του σημερινού διλήμματος δεν είναι η αποτυχία της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά η απομόνωσή της από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Αυτό που ηττήθηκε στις 13 Ιουλίου είναι η δική μας αδυναμία για την οποία πρέπει να κάνουμε μια σοβαρή συζήτηση.
Αυτή τη στιγμή στα κινήματα, στην ελληνική Αριστερά και στην Αριστερά των υπόλοιπων ευρωπαϊκών κρατών συζητιούνται διάφορες στρατηγικές επιλογές, μεταξύ αυτών και το Grexit. Αυτοί που θα δεχθούν ή θα απορρίψουν αυτήν την επιλογή είναι οι Έλληνες. Δικό μας χρέος είναι να προσδώσουμε πανευρωπαϊκό χαρακτήρα στον αγώνα κατά της λιτότητας και να αλλάξουμε την ισορροπία δυνάμεων, τόσο στις χώρες μας όσο και στην Ευρώπη. Μόνο έτσι θα απαλύνουμε τον πόνο των Ελλήνων και θα διευρύνουμε τον χώρο των πολιτικών τους αποφάσεων.
Απαιτείται η συνεργασία μας, η αλληλεγγύη και η ενότητά μας σε ευρωπαϊκή κλίμακα.
Με αυτή την προοπτική, οργανώνουμε πρωτοβουλίες, πανευρωπαϊκές κινητοποιήσεις και μια κοινή διαδήλωση στις Βρυξέλες τον προσεχή Οκτώβριο.