Ολοκληρώθηκε το 10ο ετήσιο Θερινό Πανεπιστήμιο του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς που πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με το transform! europe στο Λιτομέριτσε της Δημοκρατίας της Τσεχίας, στις 8-12 Ιουλίου. Διοργανωτές ήταν το KSČM (Κομμουνιστικό Κόμμα Βοημίας και Μοραβίας), το SDS (Κόμμα Δημοκρατικού Σοσιαλισμού) και η SPED (Κοινωνία για τον Ευρωπαϊκό Διάλογο). Ακολουθεί η «Έκκληση του Λιτομέριτσε» και η συνοπτική παρουσίαση των τριών ολομελειών.
Έκκληση του Λιτομέριτσε
Τη στιγμή αυτή η Ευρώπη βρίσκεται σε σταυροδρόμι.
Οι βασικές αξίες που κατέκτησαν οι κοινωνίες μας μέσα από κοινωνικούς αγώνες αιώνων κινδυνεύουν. Από την Ουκρανία μέχρι τη Μεσόγειο η ειρήνη, ο ανθρωπισμός και η αξιοπρέπεια δέχονται απειλές από τις δυνάμεις του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού.
Από τη στιγμή που οι Έλληνες αποφάσισαν να πουν ΟΧΙ στη λιτότητα και τον εκβιασμό και ΝΑΙ σε μια αξιοπρεπή έξοδο από την κρίση, από τη στιγμή που εξέλεξαν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, η ελπίδα, η αλληλεγγύη και μια πραγματικά δημοκρατική και κοινωνική εναλλακτική λύση ρίζωσαν ξανά στην Ευρώπη.
Αλλά οι ηγετικές δυνάμεις της Ευρώπης κήρυξαν τον πόλεμο ενάντια στους Έλληνες και σε όσους Ευρωπαίους αντιστέκονται στην αδυσώπητη προσπάθειά τους να επιβάλλουν τη λιτότητα προκειμένου να αυξήσουν τα κέρδη τους. Ο πόλεμος αυτός δεν απευθύνεται μόνο στην αριστερά, αλλά και σε όλες τις ευρωπαϊκές δυνάμεις που υπερασπίζονται τη δημοκρατία, την κοινωνική δικαιοσύνη και την ειρήνη.
Γι’ αυτό, καλούμε όλους τους Ευρωπαίους να απαιτήσουν από τις κυβερνήσεις τους μια βιώσιμη λύση για την Ελλάδα και την Ευρώπη. Ήρθε η ώρα να αντισταθούμε σε πολιτικές αποφάσεις που θα έχουν αμετάκλητες και δραματικές συνέπειες. Ήρθε η ώρα της πολιτικής ευθύνης.
Εμείς, οι συμμετέχοντες στο 10ο Θερινό Πανεπιστήμιο του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς και του transform! europe στο Λιτομέριτσε (της Δημοκρατίας της Τσεχίας), δεσμευόμαστε να σταθούμε στο πλευρό των Ελλήνων που είναι στην πρώτη γραμμή του κοινού μας αγώνα για μια βιώσιμη και ειρηνική Ευρώπη, μια Ευρώπη για την οποία αξίζει να αγωνιζόμαστε.
Όλοι μαζί θα νικήσουμε!
Λιτομέριτσε, 11 Ιουλίου 2015
Ημέρα 1η: Ανατολικά της Δύσης
Το Μέλλον της Ευρώπης: Ισότητα, Δικαιοσύνη και Κοινωνική Συνοχή. Εμπειρίες και Παρεμβάσεις από την Κεντρική και την Ανατολική Ευρώπης
Η πρώτη ολομέλεια ήταν αφιερωμένη στο μέλλον της Ευρώπης, στην ισότητα, τη δικαιοσύνη και την κοινωνική συνοχή, καθώς και σε παρεμβάσεις από τις χώρες της Κεντρικής και της Ανατολικής Ευρώπης.
Ο πρόεδρος του ΚΕΑ, Πιερ Λοράν, άνοιξε την ολομέλεια με μια ανάλυση της επικαιρότητας. Ξεκίνησε με την αντιπαράθεση δύο διαφορετικών μοντέλων πρόσληψης της Ευρώπης. Αφενός, το μοντέλο της «υπερφιλελεύθερης» Ευρώπης της οποίας ηγούνται οι δυνάμεις που εκπροσωπούν «μια όλο και πιο αυταρχική Ευρώπη, εντός της οποίας η εξουσία γίνεται όλο και περισσότερο συγκεντρωτική, ενώ οι δημοκρατικές αρχές καταπατούνται». Αφετέρου, «μια νέα πολιτική δύναμη που εκφράζεται μέσα από τη χειραφέτηση από την κηδεμονία της οικονομικής πολιτικής των αγορών και της γερμανικής πίεσης»: η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που προσπαθεί να υλοποιήσει το κυβερνητικό της πρόγραμμα.
Ο Πιερ Λοράν υποστήριξε ότι «η ελληνική κρίση αντιπροσωπεύει την κρίση του ευρωπαϊκού μοντέλου». Και πρόσθεσε ότι μετά τη νίκη του ελληνικού δημοψηφίσματος ενάντια στην πολιτική της Τρόικας, «οι δυνάμεις που κυριαρχούν στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα απέρριψαν κάθε δυνατό συμβιβασμό που θα επέτρεπε στην Ελλάδα να βγει από την κρίση, καταδεικνύοντας με σαφήνεια το μοντέλο της Ευρώπης που οραματίζονται».
Επιπλέον, «θέλουν να τιμωρήσουν τους Έλληνες για το αποτέλεσμα του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα, αποβάλλοντάς τους από την ευρωζώνη». «Αυτό θα σημάνει την κατάργηση της λαϊκής κυριαρχίας των Ελλήνων και θα αποτελέσει κίνδυνο για όλους μας. Είναι μια ανεύθυνη επιλογή, γιατί είναι η πιο ακριβή και για την Ελλάδα και για όλους εμάς», συμπλήρωσε, τονίζοντας τις συνέπειες που θα έχει μια χρεοκοπία στην Ελλάδα.
Η λύση που θέλουν να επιβάλλουν δεν στοχεύει στη σωτηρία της Ευρώπης, αφού υπαγορεύεται από την απαίτηση των οικονομικών δυνάμεων, αφενός να διαλυθεί το ευρωπαϊκό σύστημα κοινωνικής προστασίας και, αφετέρου, οι πολίτες να πληρώσουν για την κρίση, ανεξαρτήτως του μεγέθους της καταστροφής.
Οι όροι ένταξης των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης στην ΕΕ
Το ίδιο νεοφιλελεύθερο μοντέλο εφαρμόστηκε και στην περίπτωση της ένταξης των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, υποστήριξε ο Πιερ Λοράν. Μιας ένταξης η οποία δεν έγινε με στόχο την πολιτική διεύρυνση, αλλά προκειμένου να επιβληθεί ένα μοντέλο σύμφωνα με το οποίο οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης θα αποτελούν απόθεμα φθηνής εργασίας, ενώ οι εθνικοί τους πόροι θα είναι στην υπηρεσία των ευρωπαϊκών και των αμερικανικών συμφερόντων. Το εφάρμοσαν για να μπορούν να μεταφέρουν σε αυτές τις επιχειρήσεις τους και να μειώνουν τους μισθούς των εργαζομένων με την πρόφαση της ανταγωνιστικότητας».
«Ήταν μια επίθεση του συστήματος στα εργασιακά δικαιώματα» με αποτέλεσμα «οι εργαζόμενοι να γίνονται αντικείμενο υπερεκμετάλλευσης σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση».
Τα κριτήρια ένταξης ήταν «πολύ αυστηρά και αποτελούσαν μια πολιτική και οικονομική εκδίκηση. Ακύρωσαν όλες τις επιτυχίες του παρελθόντος, χωρίς να παράσχουν κοινωνικές εγγυήσεις, κατέστρεψαν την κοινωνία, αποδόμησαν τον σοσιαλισμό, διέγραψαν την πολιτισμική κληρονομιά των υπό ένταξη χωρών και τις δημοκρατικές αρχές τους».
Αυτή η επιθυμία της Δύσης για οικονομική ολοκλήρωση συνοδευόταν από την επεκτατική πολιτική του ΝΑΤΟ, συνέχισε ο Πιερ Λοράν, το οποίο «χρησιμοποιεί τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης για την υλοποίηση της στρατηγικής της σύγκρουσής του με τη Ρωσία». Πρόκειται για μια επιθετική στρατηγική που δημιουργεί πολλή ένταση στις χώρες που μοιράζονται τα σύνορά τους με τη Ρωσία, με ορατό τον κίνδυνο μιας πολεμικής σύρραξης εντός της Ανατολικής Ευρώπης. Επομένως, «η εκδίωξη της Ελλάδας μπορεί να έχει πολύ σοβαρές και επικίνδυνες συνέπειες με όρους γεωστρατηγικής».
Ο πρόεδρος του ΚΕΑ επεσήμανε τον κίνδυνο ενίσχυσης της ακροδεξιάς από την εφαρμογή των σκληρών μέτρων ένταξης στην ΕΕ, «σε συνδυασμό με την αντικομμουνιστική ρητορεία της Ευρωπαϊκής διανόησης». Και αυτός ο κίνδυνος γίνεται ακόμη πιο υπαρκτός τώρα, με την εκστρατεία κατά της Ελλάδας.
Στη συνέχεια, ο Πιερ Λοράν αναφέρθηκε στο πώς πρέπει να αντιδράσει η Ευρωπαϊκή Αριστερά η οποία «οφείλει να δείξει υπευθυνότητα ώστε να αποφευχθεί μια σύγκρουση πολιτισμών».
Το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς οφείλει να παρουσιάσει την εναλλακτική λύση για την οικοδόμηση ενός μοντέλου εναρμόνισης των ευρωπαϊκών κοινωνιών έναντι του ανταγωνισμού μεταξύ των κρατών που ισχύει σήμερα. Αυτή η εναρμόνιση θα πρέπει να περιλαμβάνει το αίτημα για θέσπιση ενός ενιαίου κατώτατου μισθού, αίτημα που έχουν ήδη αρχίσει να διατυπώνουν τα ευρωπαϊκά συνδικάτα και που «πρέπει να συνοδεύεται από μέτρα κοινωνικής προστασίας ώστε να αποφευχθεί το κοινωνικό ντάμπινγκ». Επέμεινε στην ανάγκη άμυνας και προστασίας των δικαιωμάτων των γυναικών -που είναι «ισχυρότερα στις χώρες της Ανατολικής από εκείνες της Νότιας Ευρώπης»-, στο βαθμό που αποτελούν κομβικό στοιχείο στη μάχη αυτή.
Ένας άλλος πυλώνας της αριστερής εναλλακτικής λύσης θα πρέπει να είναι «η ενίσχυση των παραγωγικών δυνατοτήτων κάθε χώρας, στον αντίποδα της εξάντλησης των εθνικών πόρων από τις πολυεθνικές». Η καταστροφή των εθνικών παραγωγικών δυνατοτήτων επηρεάζει άπαντες, συνέχισε, της Γαλλίας συμπεριλαμβανομένης. «Πρέπει να αναδομήσουμε και να ξανακερδίσουμε τις χρηματαγορές» μέσω της δημιουργίας μιας δημόσιας ευρωπαϊκής τράπεζας επενδύσεων.
Το τελευταίο θέμα που έθιξε αφορούσε την ανάγκη επίτευξης ειρήνης και τον αφοπλισμό, στον αντίποδα της «Νατοποίησης» και της στρατιωτικοποίησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Επεσήμανε ότι όλες αυτές οι μάχες είναι ευρωπαϊκές και ότι «είναι απαραίτητο να αναπτύξουμε πολιτικές ενεργούς αλληλεγγύης, ώστε ότι γίνεται στην Ελλάδα, την Ισπανία, την Ιρλανδία και τις άλλες χώρες να αφορά όλους τους Ευρωπαίους. Δεν μπορούμε να προχωράμε μόνο με εθνικές λύσεις οι οποίες είναι μεν ουσιαστικές, αλλά το σημαντικότερο όλων είναι ένα ευρωπαϊκό exit».
Ημέρα 2η: Η Ευρώπη μετά την 25η Ιανουαρίου: Νέες Ευκαιρίες, Νέες Προκλήσεις
Ευρώπη- Ολοκλήρωση ή Διαίρεση;
Η δεύτερη ημέρα εργασιών ήταν αφιερωμένη στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Η ολομέλεια φορτίστηκε από την ένταση που δημιούργησαν οι σκληρές διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα και η σοβαρή απειλή του Grexit.
Ο καναδός καθηγητής Λίο Πάνιτς άνοιξε την ολομέλεια με μια ιστορική παρουσίαση των αντιθέσεων του καπιταλισμού ανά τον κόσμο, καθώς και της εξέλιξης των εργατικών κομμάτων. Η παρουσίαση ολοκληρώθηκε με την ανάλυση της πολιτικής κατάστασης στην Ελλάδα. Ο Λίο Πάνιτς αναφέρθηκε στη δημιουργία νέων αριστερών κομμάτων και στον νέο τύπο διεθνοποίησης που προέκυψε μέσα από τα κοινωνικά κινήματα. Χρησιμοποίησε το παράδειγμα του ΣΥΡΙΖΑ, την ανάμειξή του στις φοιτητικές εξεγέρσεις, τη συμπόρευσή του με τα κινήματα και το αίσθημα ενότητας που σφυρηλάτησε με αυτόν τον τρόπο. Θυμήθηκε τη στιγμή που ο Αλέξης Τσίπρας είχε πει ότι η κρίση και το οικονομικό μαρτύριο ήταν τόσο ανυπόφορα που έπρεπε ο ΣΥΡΙΖΑ να πάρει την εξουσία για να φέρει την αλλαγή και ότι ο μόνος τρόπος για να το κάνει ήταν μέσα από τη συνένωση όλων όσων κινούνται στην ίδια κατεύθυνση.
Οι Έλληνες πίστεψαν στις προτάσεις του Τσίπρα και του χάρισαν τη σχεδόν απόλυτη πλειοψηφία για να ηγηθεί της ελληνικής κυβέρνησης, αλλά στην παρούσα φάση ο «ΣΥΡΙΖΑ παγιδεύτηκε σε διαπραγματεύσεις που δεν του επιτρέπουν να κάνει ελιγμούς (…). Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε να τετραγωνίσει τον κύκλο, επιχειρώντας να καταστήσει εφικτή την αλλαγή στην Ελλάδα με ταυτόχρονη παραμονή στην Ευρωπαϊκή Ένωση». Επομένως, το θεμελιώδες ερώτημα που τίθεται τώρα είναι, είπε, αν είναι δυνατή η αλλαγή του ελληνικού κράτους εντός της ΕΕ.
Στην απάντησή του ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, Πιερ Λοράν, παρουσίασε τις τρεις αντιλήψεις που κυριαρχούν σήμερα αναφορικά με την ΕΕ. Από τη μια, είναι όσοι επιθυμούν τη διατήρηση της υπάρχουσας, νεοφιλελεύθερης τάξης πραγμάτων, η οποία γίνεται «όλο και πιο αυταρχική (….). Είναι η θέση των ευρωπαίων ηγετών που δρουν εναντίον της Ελλάδας. Από την άλλη, οι δυνάμεις της άκρας δεξιάς που επιθυμούν την καταστροφή της Ευρώπης και την επακόλουθη άνοδο του εθνικισμού. Τέλος, εμείς, που οραματιζόμαστε μια Ευρώπη της αλληλεγγύης η οποία μάχεται κατά της Ευρώπης των αγορών».
Όταν ερωτήθηκε αν είναι δυνατό να αλλάξει μια χώρα εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο Λοράν απάντησε κατηγορηματικά ναι. «Πιστεύουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση και αυτός είναι ο λόγος που δημιουργήσαμε το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, προκειμένου να δουλέψουμε μαζί για να αλλάξουμε την Ευρώπη. Όμως, για να μετασχηματιστεί μια χώρα, είναι απαραίτητο να μετασχηματιστεί και η Ευρώπη. Είναι δυο ταυτόχρονες μάχες».
Ο πρόεδρος του ΚΕΑ τόνισε ότι αυτό συνιστά «έναν δύσκολο αγώνα» ο οποίος δεν κερδήθηκε ούτε στις 25 Ιανουαρίου ούτε στο πρόσφατο δημοψήφισμα. «Είναι θέμα πολλών ετών. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα πετύχει έναν δύσκολο συμβιβασμό με δεδομένο τον συσχετισμό δυνάμεων στη σημερινή Ευρώπη. Το πιο σημαντικό είναι να μπορέσει να χρησιμοποιήσει αυτή τη μάχη για να αλλάξει την Ευρώπη. «Οι λαοί της Ευρώπης παρακολουθούν τις εξελίξεις, γιατί ότι συμβαίνει στην Ισπανία, στη Γαλλία, και αλλού, είναι σημαντικό για όλους. Η μάχη που δίνει η Ελλάδα είναι πολιτική και αφορά την αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων και τον αγώνα κατά της λιτότητας και στις χώρες μας».
Αναφορικά με τα περιθώρια ελιγμών, ο Πιερ Λοράν υποστήριξε ότι είμαστε σε πόλεμο και κάθε κατάκτηση είναι μια πολιτική νίκη. «Πολεμάμε για ένα άλλο ευρωπαϊκό μοντέλο που θα διευρύνει τα περιθώρια ελιγμών των λαών και θα ενισχύει την εθνική τους κυριαρχία, προκειμένου να μπορούν να εκφράζουν την αλληλεγγύη τους απέναντι σε όσους τη χρειάζονται.
«Αυτές τις στιγμές, κατέληξε, εκτός από την πολιτική δουλειά, είναι απαραίτητο να διατρανώσουμε την αλληλεγγύη μας στην Ελλάδα, να πολλαπλασιάσουμε τις κινητοποιήσεις μας, καθώς και τις ελληνικές αντιπροσωπείες στο εξωτερικό που θα εξηγούν στον κόσμο τι συμβαίνει. Είναι, επίσης, απαραίτητο να ανταποκριθούμε στις ανάγκες της Ελλάδας για κοινωνική στήριξη». Κλείνοντας, υποστήριξε ότι, χάρη στην εκστρατεία αλληλεγγύης που οργανώθηκε στη Γαλλία, η πλειονότητα της κοινής γνώμης στηρίζει σήμερα την Ελλάδα, γεγονός που οδήγησε τον Γάλλο Πρόεδρο –μέσα από το διττό του λόγο- να πει «όχι» στο Grexit.
Η Ελιζαμπέτ Γκοτιέ που συντόνιζε την ολομέλεια, επιβεβαίωσε τον πολλαπλασιασμό των μεγάλων κινητοποιήσεων μετά την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, με τη στήριξη των διανοουμένων, των κοινωνικών κινημάτων, όλης της αριστεράς, των Πράσινων,…, αλλά και των συνδικάτων. Τόνισε ότι μετά το δημοψήφισμα, η Εκτελεστική Επιτροπή της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων ζήτησε ομόφωνα μια δίκαιη συμφωνία με την Ελλάδα, ενώ το ίδιο έκαναν και οι επικεφαλής εθνικών συνδικάτων.
Η Νατάσα Θεοδωρακοπούλου, από τον ΣΥΡΙΖΑ, μίλησε με την ένταση των τελευταίων στιγμών μια δύσκολης διαπραγμάτευσης, κατά την οποία οι ευρωπαϊκοί θεσμοί επρόκειτο να αποφασίσουν αν η Ελλάδα θα συνέχιζε να είναι μέλος της ΕΕ ή αν θα αποβαλλόταν από αυτήν. Εξήγησε ότι αυτές πρέπει να είναι στιγμές στήριξης και όχι κριτικής, γιατί «ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η μόνη εναλλακτική λύση και η αποτυχία του θα επιφέρει την άνοδο της ακροδεξιάς».
Ημέρα 3η: Μια Ευρώπη- Ένας Κόσμος
Μια Διαφορετική Ευρώπη για ένα Βιώσιμο Μέλλον σε Παγκόσμια Κλίμακα
Η τελική ολομέλεια του Θερινού Πανεπιστημίου ήταν αφιερωμένη στον τρόπο αλλαγής της Ευρώπης για την επίτευξη ενός βιώσιμου μέλλοντος σε παγκόσμια κλίμακα.
Η συντονίστρια, Κορνήλια Χίλντεμπραντ, άνοιξε τη συζήτηση τασσόμενη υπέρ της οικοδόμησης μιας άλλης κοινωνίας που δεν θα στηρίζεται στις αγορές, τη συσσώρευση και την παραγωγή, αλλά σε μια οικολογική πολιτική που θα δίνει προτεραιότητα στις συνθήκες αξιοπρεπούς διαβίωσης και στην προάσπιση θεμελιωδών πόρων όπως το νερό, η ενέργεια, τα κοινά αγαθά. Όλα αυτά προτάσσουν την ανάγκη ενός «νέου τρόπου αλληλέγγυας σκέψης και οργάνωσης».
Η αντιπρόεδρος της ΕΑ, Μαϊτέ Μόλα, παρουσίασε τη δουλειά που έχει κάνει το ΚΕΑ για την επίτευξη ενός νέου συσχετισμού δυνάμεων εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης ο οποίος θα επιτρέψει την οικοδόμηση ενός βιώσιμου μέλλοντος σε παγκόσμια κλίμακα. Εξήγησε ότι το ΚΕΑ, στο τελευταίο του Συνέδριο τον Δεκέμβριο του 2013, αποφάσισε να εκπροσωπηθεί από τον Αλέξη Τσίπρα στην εκλογή του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, προκειμένου να γίνουν γνωστά τα επιχειρήματα και οι προτάσεις της Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Η εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα που έφερε στην Ευρώπη μια κυβέρνηση -τη μοναδική προς το παρόν- που πρόβαλε αντίσταση στην πολιτική λιτότητας των νεοφιλελεύθερων θεσμών, ήταν κομβικής σημασίας. Η επιλογή του Αλέξη Τσίπρα αποδείχθηκε ορθή και οδήγησε σε άνοδο της αριστεράς και εκτός Ελλάδας, είπε.
«Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μια ψεύτικη ένωση, γιατί δεν στηρίζεται στην ένωση των λαών αλλά σε αυτήν των αγορών (…) και γιατί επιθυμεί να αποβάλλει την Ελλάδα ώστε να παραδειγματιστούν άλλες χώρες, όπως η Ισπανία». Η ΕΑ, όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ, «δεν αντιτίθενται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά στο συγκεκριμένο μοντέλο της» πρόσθεσε.
Η οικοδόμηση μιας άλλης Ευρώπης είναι δύσκολο έργο που η Ελλάδα δεν μπορεί να κάνει μόνη της. Γι’ αυτό, είναι απαραίτητο να μελετήσουμε ενδελεχώς τη συμφωνία που υπέγραψε, καθώς και τις συνθήκες στις οποίες έγινε αυτό, γιατί θα ακολουθήσει μια σκληρή εκστρατεία κατά του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος θα κατηγορηθεί ότι αποδέχθηκε τους όρους της Τρόϊκας. Η αλήθεια, αυτή τη στιγμή, είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση διαθέτει χρήματα και τρία χρόνια μπροστά της για να εργαστεί για την ανόρθωση της χώρας, είπε.
Η μεταδοτική απειλή της λαϊκής ενότητας
Η Μαϊτέ Μόλα μίλησε για τη σημασία που έχει η υπό εξέλιξη εκστρατεία κατά της λιτότητας, όχι μόνο ως εκδήλωση αλληλεγγύης στην Ελλάδα αλλά και ως διέξοδος για όλους. «Πρέπει να οικοδομήσουμε σε κάθε χώρα ένα ενιαίο μέτωπο της αριστεράς, των κοινωνικών κινημάτων και των συνδικάτων. Και ο συντονισμός του μετώπου αυτού πρέπει να γίνεται σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, για την καλύτερη οργάνωση του αγώνα εναντίον ενός εχθρού ο οποίος είναι και ισχυρός και αδιάλλακτος».
Η Συμμαχία ενάντια στη Λιτότητα πρέπει να είναι απλή, χωρίς πολιτικό πρόγραμμα και να δίνει προτεραιότητα σε όσα μας ενώνουν. Η Μαϊτέ χρησιμοποίησε το παράδειγμα της εκστρατείας κατά της Διατλαντικής Συμφωνίας Εμπορίου και Επενδύσεων (ΤΤΙΡ), συμπληρώνοντας ότι είναι μια πολύ σημαντική δουλειά, γιατί «οι κανόνες αυτής της συμφωνίας δεν θα καθορίζονται μόνον από την Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και από τις ΗΠΑ». Είπε, ακόμη, ότι η ειρήνη αποτελεί «προαπαιτούμενο για τον αγώνα της αριστεράς ενάντια στον ιμπεριαλισμό». Τέλος, ότι το επόμενο στάδιο σκληρής εργασίας θα είναι η προετοιμασία για την 21η Σύνοδο Κορυφής για την Κλιματική Αλλαγή (COP21) που θα πραγματοποιηθεί στο Παρίσι στο τέλος του χρόνου. «Πρέπει να είμαστε παρόντες για να προβάλλουμε τις προτάσεις μας για την κλιματική αλλαγή».
Τελειώνοντας, είπε ότι «η ενότητα της αριστεράς δεν αφορά μόνο την εκλογική περίοδο, αλλά είναι απαραίτητη σε καθημερινή βάση, στον δρόμο, στη δουλειά,… Αν την κατακτήσουμε και μέσα στους θεσμούς, θα είναι ένα θετικό γεγονός».
Η χειραφέτηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης από το ΝΑΤΟ
Ο Βάλτερ Μπάγιερ, συντονιστής του transform! europe, επέμεινε στην ανάγκη να ορίσουμε τι είναι χρήσιμο και τι πρέπει να αλλάξουμε γιατί, όπως είπε, «αντιμετωπίζουμε τη μεγαλύτερη κρίση στην ιστορία: την αποτυχία των πολιτικών λιτότητας, των πολιτικών για τη μετανάστευση και τους πρόσφυγες, την αποτυχία των ευρωπαϊκών θεσμών, των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων… και γενικά της Ευρώπης». Πρόσθεσε δε, ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία συνιστά μια αποτυχία όλης της Ευρώπης την οποία εκμεταλλεύεται η άκρα δεξιά.
Ο Μπάγιερ μίλησε για τις ανισότητες της εργασίας ανά τον κόσμο, για την ανάγκη αποκατάστασης του διεθνούς δικαίου και την ανάγκη επένδυσης σε αναπτυξιακούς στόχους των χρημάτων που ξοδεύονται για την αγορά οπλικών συστημάτων. Τόνισε ότι πρέπει να αλλάξουν οι σχέσεις των ανθρώπων μεταξύ τους και με το περιβάλλον και ότι πρέπει να αναλύσουμε τη σχέση που υπάρχει ανάμεσα στην οικολογική κρίση και τις κοινωνικές ανισότητες. Τέλος, έκανε έκκληση για μια «χειραφέτηση της ΕΕ από το ΝΑΤΟ, το οποίο αποτελεί τον μεγαλύτερο κίνδυνο στον κόσμο».
Οι διαδικασίες ολοκλήρωσης της αλληλεγγύης στη Λατινική Αμερική
Η Άνα Ελίσα Οσόριο, μέλος του Λατινοαμερικανικού Κοινοβουλίου, εκπρόσωπος της Βενεζουέλας, παρουσίασε τη διαδικασία ολοκλήρωσης της Λατινικής Αμερικής η οποία ξεκίνησε εδώ και πάνω από δέκα χρόνια. Πρώτη ενέργεια ήταν η ίδρυση της ALBA, της Βολιβαριανής Εναλλακτικής Λύσης, που ξεκίνησε μετά από συζητήσεις μεταξύ του Τσάβες και του Φιντέλ και στόχευε στον μετασχηματισμό της Βολιβίας. Η ALBA αποτελεί έναν χώρο ο οποίος προωθεί την αλληλεγγύη και τη συμπληρωματικότητα των λαών. Λαμβάνοντας υπόψη τις δυνατότητες και τους ισχυρούς τομείς της κάθε χώρας, η ALBA προσπαθεί να διευκολύνει τις ανταλλαγές μεταξύ τους. Αν, για παράδειγμα, μια χώρα διαθέτει πετρέλαιο, μπορεί να το ανταλλάσσει έναντι βοοειδών. Η ανταλλαγή γίνεται σε σούκρες, ένα εναλλακτικό νόμισμα, ώστε να μην απαιτείται η χρήση συναλλάγματος από τις χώρες-μέλη.
Μίλησε ακόμη για τον μηχανισμό Πετροκαρίμπε, που χορηγεί πετρέλαιο σε μικρότερες χώρες με εξαιρετικά ευνοϊκούς όρους στους οποίους περιλαμβάνεται η υποχρέωση να επενδύουν σε κοινωνικά προγράμματα.
Η βενεζουελανή βουλευτίνα παρουσίασε στα μέλη του Θερινού Πανεπιστημίου της Ευρωπαϊκής Αριστεράς άλλους δυο πολύ σημαντικούς θεσμούς που εργάζονται για τη λατινοαμερικανική ολοκλήρωση: την UNASUR (Union de Naciones Suramericanas: Ένωση Νοτιοαμερικανικών Εθνών), που έχει το δικό της Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, και την CELAC (Comunidad de Estados Latinoamericanos & Caribenos: Κοινότητα Κρατών της Λατινικής Αμερικής και Καραϊβικής), που συγκεντρώνει όλες τις χώρες της Λατινικής Αμερικής, από το Μεξικό ως την Παταγονία. «Για τη Βενεζουέλα, η ιδέα της ολοκλήρωσης είναι πρωταρχικής σημασίας, όπως καταδεικνύεται και από το γεγονός ότι έχουν ήδη συγκληθεί δύο σύνοδοι κορυφής μεταξύ της CELAC και της ΕΕ».
Πηγή: www.european-left.org